اولين مرحلة كار در دانشگاه Cincinnati ايجاد يك برنامه توسعه براي دانشكده طراحي معماري، هنر و نقشه كشي كه در فضايي به مساحت 13470m 2 كه يك دانشكدة 4 بخشي را شامل مي شود به همراه 11900m2 فضاي نمايشگاهي، كتابخانه، تئاتر، استوديو و دفاتر اداري. طراحي اين مجموعه به صورتي بود كه يك فضاي ارتباطي بين چهار دانشكده برقرار مي كرد. و كمبود فضاي قبلي را كه اساتيد، مديران و دانش آموزان با آن رو برو بودند را جبران مي كرد.

 

در اين مجموعه 3 بنا از قبل وجود داشته و هدف بر اين بود كه ساختمان جديد در تضاد با اين 3 بنا و كالبد مجموعه نباشد و بزرگترين مشكل در اين راستا قرار دادن مبناي جديد در سايتي مناسب بود. حجم بنا به گونه اي طراحي شد كه الهام گرفته از طبيعت و لنداسكيپ محيط و همچنين هماهنگ با بناهاي موجود باشد. ارتباط پويايي كه بين اين احجام وجود داشت، به فضاي مجموعه انسجام مي بخشيد. 

يكي از انگيزه هاي اصلي طراحي اين مجموعه ساختارشكني و يك آلترناتيو براي شيوه هاي سنتي آموزشي بوده است. در بناي امروز كه تبادل اطلاعات اكثراً از طريق رسانه هاي عمومي صورت مي گيرد، طراحي و به خصوص محيط دانشكده بايد به گونه اي باشد كه دانش آموزان را تشويق و ترغيب به مستقل انديشيدن و مقاوم در برابر سطحي نگري و تفكرات خرافي در جامعه گرداند. به همين دليل مركز طراحي و هنر آرانفبه عنوان مدلي براي پرورش اين نوع مديريت و هدايت طراحي شده است. براي اينكه به صورت عميق بازنگري كند كه چگونه يك ساختمان مي تواند به صورت بهينه مكاني باشد براي فعاليت هاي خلاقانه، حياتي و به روز. تحقيقات بسياري انجام شد براي درك اين موضوع كه افراد اين مؤسسه منحصربفرد چه فعاليتي انجام مي دهند و اين فعاليت را چگونه و از همه مهمتر به چه دليلي انجام مي دهند. ساختمان تكميل شده تأكيد بر شيوه اي قوي و منسجم در برخورد با جامعه و نقش طراحي در رسيدن به اين هدف دارد.